سیروس برزو، روزنامه‌نگار برجسته و از مروجان سرشناس علم کشورمان پس از چند هفته مبارزه با بیماری مهلک کرونا سرانجام روز یکشنبه ۱۳ مهر ماه و همزمان با آغاز هفته جهانی فضا (سالگرد پرتاب نخستین ماهواره به فضا) چشم از جهان فرو بست.
برزو که در سال ۱۳۳۲ در شرقی ترین شهر شمالی کشور، سرخس، طلوع کرد با کنجکاوی رشد کرد و با کاوشگری پرورش یافت. با عشق به گسترش “لذتِ یادگیری” در میان فرزندان این مرز و بوم بسترهایی مناسب برای آموزش و آگاهی بخشی ساخت و تا واپسین لحظه های غروب با شکوهش دغدغه مندانه دل در گرو آشنا کردن آینده سازان ایران زمین با علوم فضایی داشت. او که سردبیر و موسس ماهنامه ی «مرزهای بیکران فضا» بود، در نشریاتی دیگری چون دانشمند، کیهان علمی و آسمان شب نیز درباره ی فضا قلم می زد و طی زندگی پربارش یادداشت‌ها، مقاله ها و گزارش‌های بسیاری منتشر کرد و در رسانه های دیداری و شنیداری زیادی نیز حضور فعالی داشت. برزو حضور فعالی هم در میان مردم داشت و برای بیان سخاوتمندانه ی تجربه های خود به مدرسه و دانشگاه می رفت و در نمایشگاه و همایش ها شرکت می کرد. او در حالی زندگی را بدرود گفت که سرگرم ساخت مرکز آموزش و ترویج فناوری فضایی در کرمان بود. حین کار بیمار شد و در سرانجام در همان آخرین ایستگاه ترویج علمی که می ساخت درگذشت.
برزو از پشتیبانان جدی گسترش فعالیت های موزه ی ملی علوم و فناوری ایران و راه اندازی نمایشگاه هوا-فضا بویژه گالری فضانوردی بود. مشتاق بود که مجموعه ی نفیسی را که با عشق و علاقه طی سال ها گرد آورده بود در معرض دید همگان قرار دهد و با این کار تلاش های تحسین برانگیز بشر برای تسخیر فضا را برای شهروندان بازگو کند و حس کنجکاوی آنان را نسبت به این بخش به ظاهر دست نایافتنی هستی برانگیزد. شوربختانه این آرزو در زمان حیات با برکت ایشان تحقق نیافت ولی شکل گیری آن هم چنان در صدر برنامه های موزه ی ملی علوم و فناوری خواهد ماند. دینی که بی شک در آینده ای نزدیک ادا خواهد شد.
موزه ی ملی علوم و فناوری ایران، درگذشت این فرهیخته گرامی و مروج شایسته ی علم را به جامعه علمی و مردم عزیز کشورمان بویژه خانواده محترم ایشان تسلیت عرض می کند. روحش شاد و یادش ماندگار باد.
دیدگاهتان را بنویسید